اسپرم, باروری مردان

ساعت بیولوژیک مردان: میدونی با بالا رفتن سن ممکنه پدر نشی؟

سن بالای مردان باعث آسیب به DNA اسپرم می شود

💡 فهرست محتوای مقاله

  ساعت بیولوژیک؛ آیا پدر شدن در هر سنی امکان پذیر است؟

بسیاری بر این باورند که مردان، بر خلاف زنان، “ساعت بیولوژیکی” ندارند و تا پایان عمر می‌توانند بارور باشند. در حالی که مردان تا سن بالای 50 تولید اسپرم را ادامه می‌دهند، اما باید توجه شود که کیفیت اسپرم با افزایش سن کاهش می‌یابد. این کاهش کیفیت، نه تنها شانس بارداری را پایین می‌آورد، بلکه می‌تواند ریسک‌هایی را برای سلامت جنین نیز به همراه داشته باشد.

پس، اگرچه شاید یک مرد 60 ساله بتواند پدر شود، اما احتمال این اتفاق به دلیل افت کیفیت اسپرم (به ویژه پس از ۴۰ یا ۴۵ سالگی)، کاهش چشمگیری خواهد داشت و ریسک ژنتیکی افزایش می‌یابد. این راهنما به طور تخصصی به شما نشان می‌دهد که چرا سن پدر مهم است و چگونه می‌توانید کنترل سلامت باروری خود را در دست بگیرید.

سن بالای مردان باعث آسیب به DNA اسپرم می شود

با افزایش سن مردان کیفیت اسپرم کاهش می یابد.


۲. پدیده پیری اسپرم: چرا کیفیت افت می‌کند؟

با افزایش سن، تغییرات فیزیولوژیکی در بیضه‌ها و هورمون‌ها رخ می‌دهد که مستقیماً بر سه فاکتور  اصلی ارزیابی اسپرم (تعداد، تحرک و شکل) تأثیر می‌گذارد.

۲.۱. کاهش تدریجی تحرک اسپرم (Motility)

تحقیقات نشان داده‌اند که تحرک اسپرم (قابلیت شنا کردن و رسیدن به تخمک) یکی از اولین فاکتورهایی است که با افزایش سن کاهش می یابد.  بیشترین تحرک اسپرم اغلب در سنین زیر ۲۵ سالگی است و پس از ۵۵ سالگی، میزان اسپرم‌های با تحرک خوب می‌تواند تا بیش از ۵۰% کاهش یابد. دلیل این امر، احتمالاً مربوط به کاهش سلامت میتوکندری اسپرم است که موتور محرکه حرکت آن محسوب می‌شود.

۲.۲. افزایش قطعه‌قطعه شدن DNA اسپرم (DFI)

با افزایش سن، میزان استرس اکسیداتیو (آسیب ناشی از رادیکال‌های آزاد) در سلول‌های تولیدکننده اسپرم افزایش می‌یابد. این استرس اکسیداتیو باعث افزایش آسیب و شکستگی در رشته‌های DNA اسپرم (DNA Fragmentation Index – DFI) می‌شود. حتی اگر لقاح رخ دهد، اسپرم با DFI بالا با موارد زیر مرتبط است:

  • کاهش شانس لانه‌گزینی جنین
  • افزایش احتمال سقط مکرر
  • افزایش خطر جهش‌های ژنتیکی در فرزند

۲.۳. تأثیر سن بر حجم مایع منی و تعداد اسپرم

اگرچه با افزایش سن تولید اسپرم متوقف نمی‌شود، اما حجم کلی مایع منی (که برای انتقال اسپرم حیاتی است) و همچنین غلظت اسپرم‌های زنده و نرمال، با گذر از میانسالی به تدریج کاهش می‌یابد. این کاهش، شانس کلی اسپرم برای لقاح با تخمک را در هر چرخه باروری پایین می‌آورد.

نکته : کاهش تحرک اسپرم و افزایش DFI، دلایل اصلی کاهش شانس بارداری موفق در مردان مسن هستند و با روش‌های ساده اسپرموگرام قابل تشخیص نیستند؛ تست‌های تخصصی‌تری مورد نیاز است.

با افزایش سن به سمت 50 سالگی تحرک اسپرم کاهش می یابد.

رابطه معکوس بین سن و تحرک اسپرم


۳. ریسک‌های سن بالای پدر برای فرزندان: جنبه ژنتیکی

تأثیر افزایش سن پدر (Advanced Paternal Age – APA) چیزی بیشتر از تاثیر آن فقط در باروری است و سلامت آینده فرزند را نیز تحت‌الشعاع قرار می‌دهد.

۳.۱. افزایش خطر سقط مکرر و مرده‌زایی

یکی از پیامدهای اصلی اسپرم با DNA آسیب‌دیده، تشکیل جنینی است که نمی‌تواند به طور موفقیت‌آمیز رشد کند. این موضوع به طور مستقیم با افزایش احتمال سقط مکرر (Recurrent Miscarriage) و مرده‌زایی در ارتباط است، حتی اگر زن از نظر ژنتیکی سالم باشد.

۳.۲. ارتباط با اختلالات عصبی-روانی (اوتیسم و اسکیزوفرنی)

مطالعات گسترده‌ای در سال‌های اخیر نشان داده‌اند که افزایش سن پدران با جهش‌های ژنتیکی خود به خودی (De Novo Mutations) در اسپرم ارتباط دارد. این جهش‌ها به نوبه خود با افزایش ریسک برخی اختلالات در کودک مرتبط هستند، از جمله:

  • اوتیسم (Autism Spectrum Disorder)
  • اسکیزوفرنی (Schizophrenia)
  • اختلال دو قطبی (Bipolar Disorder)
  • برخی انواع سرطان خون در دوران کودکی

۳.۳. ترکیب ریسک مادر و پدر در سن بالا

ریسک‌های بارداری با افزایش سن هر دو والد، به صورت تصاعدی افزایش می‌یابد. به عنوان مثال، در زنان بالای ۳۵ سال که با مردان بالای ۴۵ سال اقدام به بارداری می‌کنند، نه تنها شانس بارداری طبیعی به شدت کاهش می‌یابد، بلکه ریسک‌هایی مانند سندرم داون و نقایص هنگام تولد نیز بیشتر می‌شود.

 


۴. مدیریت و حفظ باروری در مردان سن بالا

مردان در سنین بالاتر باید رویکرد فعال‌تری برای تقویت و بهبود سلامت اسپرم خود اتخاذ کنند تا اثرات منفی سن بالا را به حداقل برسانند.

۴.۱. نقش تستوسترون و تنظیم هورمونی

سطح تستوسترون (هورمون اصلی جنسی مردانه) با افزایش سن کاهش می‌یابد. این کاهش می‌تواند میل جنسی و تولید اسپرم را تحت‌تأثیر قرار دهد. معاینه توسط متخصص غدد و در صورت نیاز، درمان‌های هورمونی (مانند استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها یا مکمل‌های تقویت‌کننده) می‌تواند مسیر هورمونی هیپوتالاموس-هیپوفیز- گناد را تنظیم کرده و کیفیت اسپرم‌سازی را بهبود بخشد.

۴.۲. راهکارهای حفظ تحرک اسپرم (آنتی‌اکسیدان‌ها)

تمرکز اصلی باید بر روی کاهش استرس اکسیداتیو باشد که عامل اصلی آسیب به DNA است:

  • رژیم ضد التهاب: افزایش شدید مصرف سبزیجات تیره، توت‌ها، گوجه فرنگی (به دلیل لیکوپن) و روغن‌های سالم (امگا-۳).
  • مکمل‌های تخصصی: مصرف دوز کافی کوآنزیم Q10، ال-کارنیتین و ویتامین C/E با مشورت پزشک برای تقویت سلامت میتوکندری و غشای اسپرم.
  • پرهیز مناسب: پرهیز جنسی طولانی‌مدت (بیش از ۷ روز) باعث کاهش کیفیت اسپرم‌ها می‌شود. برای شانس باروری بهتر، ۳ تا ۵ روز پرهیز توصیه می‌شود.

۴.۳. فریز کردن اسپرم (Sperm Banking)؛ یک استراتژی پیشگیرانه

برای مردانی که قصد دارند پدر شدن را به بعد از ۴۰ سالگی موکول کنند یا سابقه خانوادگی مشکلات ژنتیکی دارند، فریز کردن اسپرم در سنین جوانی (مثلاً دهه ۲۰ یا اوایل ۳۰ سالگی) یک راهکار هوشمندانه است. این اقدام تضمین می‌کند که در آینده، اسپرمی با بهترین کیفیت ژنتیکی برای IVF یا سایر روش‌های کمک باروری در دسترس باشد.

اقدام فوری: اگر سن شما بالای ۴۵ سال است و برای بارداری تلاش می‌کنید، درخواست تست DFI (شاخص قطعه‌قطعه شدن DNA) را از پزشک خود فراموش نکنید.

 


۵. نتیجه‌گیری: انتخاب زمان مناسب برای پدر شدن

«ساعت بیولوژیک در مردان نیز وجود دارد، اما به جای توقف ناگهانی، با کاهش تدریجی و پنهان کیفیت اسپرم مشخص می‌شود. آگاهی از این واقعیت، به مردان کمک می‌کند تا زمان‌بندی دقیق‌تری برای تشکیل خانواده داشته باشند و یا با رویکردی علمی، کیفیت اسپرم خود را در سنین بالاتر به بهترین حالت ممکن ارتقا دهند.

نتیجه کلی این که؛  سلامت اسپرم شما بازتابی از سلامت کلی بدن شماست. با حفظ سبک زندگی سالم و مشورت به موقع با متخصص، می‌توانید ریسک‌های سنی را به حداقل برسانید و فرزندی سالم داشته باشید.

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *