تعداد اسپرم

آزمایش اسپرم تعداد، شکل و تحرک اسپرم را برای بررسی ناباروری مردان تجزیه و تحلیل می کند. امکان بهبود تعداد اسپرم با داروها یا تغییر در شیوه زندگی وجود دارد.

اگر می خواهید بچه دار شوید، تعداد اسپرم یک فاکتور کلیدی است. تعداد غیر طبیعی اسپرم ممکن است نشان دهنده یک بیماری زمینه ای باشد.

تعداد اسپرم به تعداد کل اسپرم در کل انزال یا نمونه منی اشاره دارد. طبق گفته سازمان جهانی بهداشت (WHO)، تعداد اسپرم باید در هر انزال بین 39 تا 928 میلیون و یا 15 میلیون اسپرم تا بیش از 200 میلیون اسپرم در هر میلی لیتر (میلی لیتر) مایع منی باشد. این فاکتور به طور مستقیم بر باروری تأثیر می گذارد، زیرا افرادی که تعداد اسپرم کمتری دارند با احتمال بیشتری برای باردار شدن به مشکل بر می‌خورند.

هر چیزی کمتر از 15 میلیون اسپرم در میلی لیتر یا 39 میلیون اسپرم در هر انزال کم در نظر گرفته می شود به عنوان تعداد کم اسپرم یا الیگواسپرمی نامیده می شود. تعداد زیاد یا بالاتر از حد متوسط اسپرم بیش از 200 میلیون اسپرم در میلی متر است.

منظور از تعداد اسپرم چیست؟

تعداد اسپرم در واقع تعداد کل اسپرم در مایع منی یک فرد است. تعداد اسپرم یکی از پارامترهای اصلی کیفیت اسپرم است که در آزمایش آنالیز مایع منی اندازه گیری می شود.

برای اندازه گیری تعداد اسپرم لازم است، تعداد کل اسپرم با ضرب غلظت اسپرم فرد در حجم مایع منی اندازه گیری شود. هنگامی که غلظت اسپرم محاسبه شد، در حجم کل (به میلی لیتر) یک انزال منفرد ضرب می شود. از آنجایی که میلیون ها اسپرم در یک نمونه منی وجود دارد، این کارآمدترین راه برای اندازه گیری تعداد اسپرم با دقت است.

از آنجایی که غلظت طبیعی اسپرم از 15 تا 259 میلیون اسپرم در میلی لیتر متغیر است و حجم طبیعی مایع منی بین 5/1 تا 5 میلی لیتر متغیر است، تعداد کل اسپرم در نظر گرفته شده “طبیعی” محدوده وسیعی دارد: 39 میلیون تا بیش از 1 میلیارد.

آیا تعداد اسپرم همان غلظت اسپرم است؟

تعداد اسپرم و غلظت اسپرم مترادف به نظر می رسند، اما آنها دو عدد متفاوت هستند. غلظت اسپرم به تراکم اسپرم در هر میلی لیتر مایع منی اشاره دارد، در حالی که تعداد اسپرم به تعداد کل اسپرم در کل انزال اشاره دارد. بنابراین در حالی که تعداد کم اسپرم ممکن است نشان دهنده غلظت کم اسپرم نیز باشد و بالعکس، این ارقام نشان دهنده فاکتورهای متفاوت است.

تعداد اسپرم و باروری مردان

تعداد کم اسپرم شایع ترین علت ناباروری مردان است. اگر تعداد کل اسپرم شما کم باشد، ممکن است برای باردار شدن طبیعی مشکل داشته باشید.

تعداد اسپرم یک پارامتر کلیدی در محاسبه تعداد کل اسپرم متحرک، یعنی مهمترین شاخص باروری است. تعداد کل اسپرم متحرک را می توان با ضرب تعداد کل اسپرم در درصد اسپرم های متحرک پیدا کرد.

عوامل زیادی می توانند بر تعداد اسپرم تأثیر بگذارند. عادات سبک زندگی، رژیم غذایی، بیماری ها و عفونت های مقاربتی، ژنتیک و برخی بیماری های مزمن همگی می توانند بر تعداد اسپرم تأثیر منفی بگذارند.

اگر نتایج آزمایش اسپرم را دریافت کردید و نتایج نشان داد تعداد اسپرم کم است، پزشک ممکن است آزمایش دوم را برای تأیید نتایج توصیه کند. اگر تعداد کم اسپرم تأیید شود، ممکن است آزمایش‌های تشخیصی دیگری برای درک علت کاهش تعداد اسپرم شما تجویز شوند.

تفسیر آزمایش اسپرم

آزمایش اسپرم برای بررسی موارد زیر توسط پزشک درخواست می شود:

• تعداد اسپرم
  
• حجم اسپرم
  
• شکل اسپرم
  
• تحرک اسپرم
  

تعداد، شکل و تحرک اسپرم سه پارامتر اصلی برای بررسی ناباروری مردان است. پزشک ممکن است آزمایش حداکثر سه نمونه اسپرم را در ویزیت های مختلف برای دریافت آنالیز دقیق توصیه کند.

نتایج تفسیر آزمایش اسپرم

در زیر نتایج آنالیز مایع منی سالم یا طبیعی که توسط سازمان بهداشت جهانی (WHO) تعیین شده است، آمده است. از آنجایی که نتایج می تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد، نتایج به صورت یک محدوده ارائه می شود.

• تعداد کل اسپرم در انزال 39 تا 928 میلیون
  
• حجم انزال 5/1- 6/7 میلی لیتر
  
• غلظت اسپرم 15-259 میلیون در میلی لیتر
  
• تحرک کل (پیشرونده و غیر پیشرونده) 40-81 درصد
  
• تحرک پیشرونده 32-75 درصد
  
• مورفولوژی اسپرم 4-48 درصد
  

موارد غیرطبیعی تعداد اسپرم

• عدم وجود اسپرم (آزواسپرمیا)
  
• تعداد کم اسپرم (الیگواسپرمیا)
  

آزواسپرمی (اسپرم صفر در آزمایش)

آزواسپرمی، اختلالی است که در آن تعداد اسپرمهاي موجود در مایع منی صفر مي باشد. این مشکل ممکن است به صورت مادرزادی وجود داشته باشد و یا به تدریج رخ دهد. دو علت اصلی آزواسپرمی شامل آزواسپرمی انسدادی و آزواسپرمی ترشحی (غیر انسدای) می باشد. اگر آزواسپرمی از نوع انسدادی باشد، می توان اسپرم را با نمونه برداری از بیضه جمع آوری نمود و سپس برای باروری از روش ICSI استفاده کرد. ولی، در موارد آزواسپرمی از نوع ترشحی، دسترسی به اسپرم مشکل تر است و ممکن است برای باروری نیاز به استفاده از اسپرم دهنده باشد.

الیگواسپرمی (تعداد کم اسپرم)

الیگواسپرمی هیچ علائم و نشانه­ های جسمی مرتبط ندارد. مردان الیگواسپرمی با انزال­هاي كامل و عادي قادرند مانند هر مرد ديگری روابط جنسی خوبی داشته باشند. به طور معمول، آن­ها زمانی که اقدام به بارداری می­کنند و حاملگی اتفاق نمی­افتد، متوجه می­شوند که دچار الیگواسپرمی هستند. در این مرحله است که آن­ها به یک متخصص باروری مراجعه می­کنند و ارزیابی باروری را انجام می­دهند. برای بررسی کیفیت نمونه منی، پزشک درخواست اسپرموگرام یا آنالیز مایع منی می کند. با استفاده از این آزمایش تشخیصی، می­توان پارامترهای مختلف اسپرم را در زیر میکروسکوپ یا در خانه توسط دستگاه های بر پایه هوش مصنوعی تجزیه و تحلیل کرد.

تشخیص الیگواسپرمی

آزمایش اسپرم اولین راه تشخیص تعداد پایین اسپرم یا همان الیگواسپرمی می باشد.

بسته به یافته‌های اولیه، پزشک ممکن است آزمایش‌های بیشتری را برای بررسی علت تعداد کم اسپرم و سایر علل احتمالی ناباروری مردان توصیه کند. این موارد می تواند شامل موارد زیر باشد:

• سونوگرافی اسکروتوم: این آزمایش از امواج صوتی با فرکانس بالا برای مشاهده بیضه ها و ساختارهای نگهدارنده استفاده می کند.
  
• آزمایش هورمونی: پزشک ممکن است آزمایش خون را برای تعیین سطح هورمون های تولید شده توسط غده هیپوفیز و بیضه ها که نقش کلیدی در سلامت جنسی و تولید اسپرم دارند، توصیه کند.
  
• آزمایش ادرار: وجود اسپرم در انزال شما می تواند نشان دهده این باشد که اسپرم شما در حین انزال به جای خروج از آلت تناسلی به سمت عقب به داخل مثانه حرکت می کند (انزال رتروگراد).
  
• آزمایشات ژنتیکی: هنگامی که غلظت اسپرم بسیار کم است، علل ژنتیکی می تواند دخیل باشند. آزمایش خون می تواند نشان دهد که آیا تغییراتی در کروموزوم Y وجود دارد یا خیر، که وجود تغییرات نشانه دهنده یک ناهنجاری ژنتیکی می باشد. همچنین ممکن است آزمایش ژنتیک برای تشخیص سندرم های مادرزادی یا ارثی مختلف تجویز شود.
  
• بیوپسی بیضه: این آزمایش شامل برداشتن نمونه اسپرم از بیضه با سوزن است. نتایج بیوپسی بیضه می تواند نشان دهد که آیا تولید اسپرم طبیعی است یا خیر. اگر اینطور است، احتمالاً مشکل شما ناشی از انسداد یا مشکل دیگری در انتقال اسپرم است. با این حال، این آزمایش معمولاً فقط در شرایط خاصی استفاده می شود و معمولاً برای تشخیص علت ناباروری استفاده نمی شود.
  
• آزمایش آنتی بادی ضد اسپرم: این آزمایش برای بررسی سلول‌های ایمنی (آنتی بادی‌ها) که به اسپرم حمله می‌کنند و بر توانایی عملکرد آنها تأثیر می‌گذارند، استفاده می‌شود، اما رایج نیست.
  
• تست های تخصصی عملکرد اسپرم: تعدادی از آزمایش‌ها را می‌توان برای بررسی اینکه اسپرم‌های شما پس از انزال زنده می‌مانند، چقدر می‌توانند به تخمک نفوذ کنند و آیا مشکلی در چسبیدن به تخمک وجود دارد یا خیر، استفاده کرد. این آزمایشات به ندرت انجام می شوند و اغلب توصیه های درمانی را به طور قابل توجهی تغییر نمی دهند.
  
• سونوگرافی ترانس رکتال: در این تست از طریق راست روده شما، پروستات بررسی می شود و انسداد لوله های حامل مایع منی (مجرای انزال و وزیکول های منی) بررسی می گردد.
  

علائم الیگواسپرمی

علامت اصلی تعداد کم اسپرم، ناتوانی در بچه دار شدن است. ممکن است هیچ علامت یا نشانه واضح دیگری وجود نداشته باشد. در برخی از مردان، یک مشکل زمینه‌ای مانند ناهنجاری کروموزومی ارثی، عدم تعادل هورمونی، گشاد شدن وریدهای بیضه یا شرایطی که عبور اسپرم را مسدود می‌کند، ممکن است علائم و نشانه‌هایی ایجاد کند.

علائم تعداد پایین اسپرم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• مشکلات عملکرد جنسی برای مثال، میل جنسی کم یا مشکل در حفظ نعوظ (اختلال نعوظ)
  
• درد، تورم یا توده در ناحیه بیضه
  
• کاهش موهای زائد صورت یا بدن
  
• ناهنجاری هورمونی
  

اگر می پرسید چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟ باید بگوییم، اگر بعد از یک سال مقاربت منظم و بدون محافظت نتوانستید بچه دار شوید در صورت داشتن یکی از موارد زیر به پزشک مراجعه کنید:

• مشکلات نعوظ یا انزال، میل جنسی کم، یا سایر مشکلات عملکرد جنسی
  
• درد، ناراحتی، توده یا تورم در ناحیه بیضه
  
• سابقه مشکلات بیضه، پروستات یا جنسی
  
• جراحی کشاله ران، بیضه، آلت تناسلی یا کیسه بیضه

علت الیگواسپرمی چیست؟

تولید اسپرم فرآیند پیچیده ای است و به عملکرد طبیعی بیضه ها (بیضه ها) و همچنین هیپوتالاموس و غدد هیپوفیز نیاز دارد. هنگامی که اسپرم در بیضه ها تولید می شود، لوله های ظریف به نام لول های اسپرم بر، آنها را حمل می کنند تا زمانی که با مایع منی مخلوط شوند و از آلت تناسلی خارج شوند. مشکلات هر یک از این سیستم ها می تواند بر تولید اسپرم تاثیر بگذارد.

علل الیگواسپرمی متنوع است و بسته به آنچه که منجر به این اختلال می­شود می­توان آن­ها را به 3 عامل دسته بندی کرد :

• پیش از بیضه ­­ای
  
• بیضه­ ای
  
• پس از بیضه ­ای
  

اغلب اوقات، یافتن علت دقیق کم بودن تعداد اسپرم بسیار پیچیده است، زیرا الیگواسپرمی گاهی به طور موقتی رخ می­دهد.

علت پیش از بیضه­ ای الیگواسپرمی

علت پیش از بیضه ­ای الیگواسپرمی شامل یک سری عواملی هستند که تولید اسپرم (اسپرماتوژنز) را به خطر می­اندازند و می­توانند در ارتباط با هورمون­های تنظیم کننده تولید اسپرم یا عوامل خارجی باشند که بر بدن تأثیر دارند، در ادامه به بررسی این علت ها می‌پردازیم.

• عدم تعادل هورمونی: هیپوتالاموس، هیپوفیز و بیضه ها هورمون هایی تولید می کنند که برای تولید اسپرم ضروری هستند. تغییرات در این هورمون ها و همچنین سایر سیستم ها مانند تیروئید و غده فوق کلیوی ممکن است تولید اسپرم را مختل کند.
  
• بیضه های نزول نکرده: در طول رشد جنین، گاهی اوقات یک یا هر دو بیضه از شکم به داخل کیسه ای که معمولاً حاوی بیضه ها است (کیسه بیضه) فرود نمی آید. احتمال کاهش باروری در مردان مبتلا به این بیماری بیشتر است.
  
• بیماری سلیاک: یک اختلال گوارشی ناشی از حساسیت به گلوتن است. بیماری سلیاک می تواند باعث ناباروری مردان شود. باروری ممکن است پس از اتخاذ یک رژیم غذایی بدون گلوتن بهبود یابد.
  
• جراحی های قبلی: برخی از جراحی‌ها ممکن است از وجود اسپرم در انزال شما جلوگیری کنند، از جمله وازکتومی، ترمیم فتق مغبنی، جراحی‌های کیسه بیضه یا بیضه، جراحی‌های پروستات، و جراحی‌های بزرگ شکمی که برای سرطان‌های بیضه و رکتوم انجام می‌شوند. در بیشتر موارد، جراحی می‌تواند برای بازگرداندن این انسدادها یا بازیابی اسپرم به طور مستقیم از اپیدیدیم و بیضه‌ها انجام شود.
  
• داروهای خاص: درمان جایگزین تستوسترون، مصرف طولانی مدت استروئید آنابولیک، داروهای سرطان (شیمی درمانی)، داروهای ضد قارچی و آنتی بیوتیکی خاص، برخی از داروهای زخم، و سایر داروها می توانند تولید اسپرم را مختل کنند و باروری مردان را کاهش دهند.
  
• مواد شیمیایی صنعتی: قرار گرفتن طولانی مدت در معرض بنزن ها، تولوئن، زایلن، علف کش ها، آفت کش ها، حلال های آلی، مواد رنگ آمیزی و سرب ممکن است به کاهش تعداد اسپرم کمک کند.
  
• قرار گرفتن در معرض فلزات سنگین: قرار گرفتن در معرض سرب یا سایر فلزات سنگین نیز می تواند باعث ناباروری شود.
  
• اشعه ایکس: قرار گرفتن در معرض اشعه می تواند تولید اسپرم را کاهش دهد. ممکن است چندین سال طول بکشد تا تولید اسپرم به حالت عادی بازگردد. دوزهای بالای تابش، تولید اسپرم را می تواند برای همیشه کاهش داد.
  
• گرم شدن بیش از حد بیضه ها: دمای بالا، تولید و عملکرد اسپرم را مختل می کند. استفاده مکرر از سونا یا جکوزی ممکن است به طور موقت تعداد اسپرم را مختل کند.
  
• سایر علل: نشستن برای مدت طولانی، پوشیدن لباس های تنگ یا کار کردن با لپ تاپ برای مدت طولانی نیز ممکن است دمای کیسه بیضه شما را افزایش دهد و تولید اسپرم را اندکی کاهش دهد.

علل محیطی کاهش تعداد اسپرم

• استفاده از مکمل های بدنسازی: استروئیدهای آنابولیک که برای تحریک قدرت و رشد عضلانی مصرف می شوند می توانند باعث کوچک شدن بیضه ها و کاهش تولید اسپرم شوند. استفاده از کوکائین یا ماری جوانا ممکن است تعداد و کیفیت اسپرم را کاهش دهد.
  
• مصرف الکل: نوشیدن الکل می تواند سطح تستوسترون را کاهش داده و باعث کاهش تولید اسپرم شود.
  
• شغل: برخی از مشاغل ممکن است با خطر ناباروری مرتبط باشند، از جمله جوشکاری یا مشاغل مرتبط با نشستن طولانی مدت، مانند رانندگی با کامیون. با این حال، داده ها برای حمایت از این علل متناقض است.
  
• سیگار کشیدن: مردان سیگاری ممکن است تعداد اسپرم کمتری نسبت به افرادی که سیگار نمی‌کشند داشته باشند.
  
• استرس عاطفی: استرس عاطفی شدید یا طولانی مدت، از جمله استرس در مورد باروری، ممکن است با هورمون های مورد نیاز برای تولید اسپرم تداخل داشته باشد.
  
• افسردگی: افسرده بودن با تاثیر بر تعادل هورمونی ممکن است بر غلظت اسپرم تأثیر منفی بگذارد.
  
• وزن: چاقی می تواند باروری را از طرق مختلفی از جمله تأثیر مستقیم بر اسپرم و با ایجاد تغییرات هورمونی که باعث کاهش باروری مردان می شود، مختل کند.
  

علل بیضه ­ای الیگواسپرمی

علل بیضه­ ای الیگواسپرمی بر اثر بیماری­ های بیضه ­ای از جمله هیدورسل، کریپتورکیدیسم، ضربه به دستگاه تناسلی، واریکوسل، ناهنجاری­های ژنتیکی مثل ریز حذف کروموزومY، میتوانند بر عملکرد بیضه اثر منفی گذارند، در ادامه به بررسی این علت ها می‌پردازیم.

• واریکوسل: واریکوسل زرگ شدن و پیچ خوردگی سیاهرگ های بیضه است. زمانی اتفاق می افتد که رگ های موجود در کیسه بیضه، به دلیل اختلال در خونرسانی بزرگ می شوند. این بیماری شایع ترین علت برگشت پذیر ناباروری مردان است. واریکوسل ممکن است با تنظیم غیر طبیعی دمای بیضه منجر به ناباروری شود. واریکوسل همچنین باعث کاهش کیفیت اسپرم می شود.
  
• نقص کروموزومی: اختلالات ارثی مانند سندرم کلاین فلتر (یک مرد با دو کروموزوم X و یک کروموزوم Y متولد می شود) باعث رشد غیر طبیعی اندام های تناسلی مرد می شود. سایر سندرم های ژنتیکی مرتبط با ناباروری شامل فیبروز کیستیک، سندرم کالمن و سندرم کارتاژنر است.
  
• آنتی بادی هایی که به اسپرم حمله می کنند: آنتی بادی های ضد اسپرم سلول های سیستم ایمنی هستند که به اشتباه اسپرم ها را به عنوان مهاجمان مضر شناسایی کرده و سعی در نابودی آنها دارند.
  

علل پس از بیضه­ ای الیگواسپرمی

این علل به مشکلات انزال اشاره دارد، به عبارت دیگر، عملکرد تولید اسپرم به درستی کار می­کند، اما مشکل وقتی ظاهر می­شود که زمان انزال مرد فرا رسیده باشد. مانند انسداد وازادفران، یا ملتهب شدن مجرای ادرار (مجرای ادراری) و همچنین هر آسیب شناسی دیگری که منجر به اختلالات انزالی می­شود، در ادامه به بررسی این علت ها می‌پردازیم.

• عفونت: برخی از عفونت‌ها می‌توانند در تولید اسپرم یا سلامت اسپرم اختلال ایجاد کنند یا باعث ایجاد زخم شوند که عبور اسپرم را مسدود می‌کند. این عفونت ها شامل التهاب اپیدیدیم (اپیدیدیمیت) یا بیضه ها (اورکیت) و برخی از عفونت های مقاربتی، از جمله سوزاک یا HIV است. اگرچه برخی از عفونت‌ها می‌توانند منجر به آسیب دائمی بیضه شوند، اما غالبا تعداد اسپرم با درمان قابل بازیابی است.
  
• مشکلات انزال. انزال رتروگراد زمانی اتفاق می افتد که منی در حین ارگاسم به جای بیرون آمدن از نوک آلت تناسلی وارد مثانه شود. بیماری‌های مختلف می‌توانند باعث انزال پس‌رونده یا عدم انزال شوند، از جمله دیابت، آسیب‌های ستون فقرات، و جراحی مثانه، پروستات یا مجرای ادرار.

برخی از داروها نیز ممکن است منجر به مشکلات انزال شوند، مانند داروهای فشار خون که به عنوان مسدود کننده های آلفا شناخته می شوند. برخی از مشکلات انزال را می توان معکوس کرد، در حالی که برخی دیگر دائمی هستند. در بیشتر موارد مشکلات دائمی انزال، هنوز هم می توان اسپرم را مستقیماً از بیضه ها بازیابی کرد.

انواع الیگواسپرمی

سه کلاس الیگوسپرمی وجود دارد: خفیف، متوسط و شدید. بسته به میزان کم بودن تعداد اسپرم مرد، هر یک از آن­ها تشخیص داده می­شود.

الیگواسپرمی خفیف: وقتی تعداد اسپرم های یافت شده در نمونه منی بین 5 تا 14 میلیون اسپرم در هر میلی لیتر باشد.

الیگواسپرمی متوسط: نمونه حاوی 1 تا 5 میلیون اسپرم در هر میلی لیتر است. در پی درمان صحیح و یک سبک زندگی سالم برای چند ماه می­توان در این موارد پیشرفت­های بزرگی حاصل کرد. آزمایش اسپرم پس از این بازه زمانی تکرار می­شود.

الیگواسپرمی شدید: کمتر از 1 میلیون اسپرم در هر میلی لیتر مایع منی یافت می­شود. در این نوع الیگو اسپرمی بارداری تنها با استفاده از فناوری کمک باروری ART حاصل می­شود.

برای اینکه تشخیص دقیق باشد، متخصص باید چندین تجزیه و تحلیل مایع منی را در هفته ­های مختلف ارزیابی کند. این کمک می­کند تا احتمال کم بودن تعداد اسپرم با دوره ­های طولانی پرهیز از بین برود.

چرا تعداد اسپرم برای سلامتی اهمیت دارد؟

اگر می خواهید به طور طبیعی باردار شوید، تعداد بالای اسپرم های سالم اغلب ضروری است. حتی اگر برای باردار شدن فقط یک اسپرم و یک تخمک لازم باشد، اسپرم سالم بیشتر شانس بارداری شما را در هر ماه افزایش می دهد.

حتی اگر برای باردار شدن تلاش نمی کنید، تعداد اسپرم شما ممکن است معیار مهمی برای سلامت کلی باشد. یک مطالعه نشان داد مردانی که تعداد اسپرم پایین‌تری دارند، نسبت به مردانی که تعداد اسپرم‌های بیشتری دارند، درصد بیشتری از چربی بدن (کمر بزرگ‌تر و BMI بالاتر) و فشار خون بالاتری دارند. آنها همچنین فرکانس بالاتری از سندرم متابولیک یا شانس بیشتری برای ابتلا به دیابت، بیماری قلبی و سکته داشتند.

به این دلایل، اگر تعداد کم اسپرم شما تشخیص داده شود، پزشک ممکن است بخواهد سطح تستوسترون، شیوه زندگی و سلامت کلی شما را ارزیابی کند.

چگونه تعداد اسپرم بر باروری تاثیر می گذارد؟

تعداد اسپرم‌ها می‌تواند بر باروری تأثیر بگذارد، زیرا با کاهش تعداد اسپرم، شانس بارداری همسرتان کاهش می‌یابد. مشکلات کیفیت اسپرم نیز می تواند بر شانس باردار شدن یک زن تأثیر بگذارد.

عامل ناباروری مردانه، اغلب به دلیل تعداد کم اسپرم، دلیل رایجی است که بسیاری از زوج ها برای باردار شدن مشکل دارند. فقدان لقاح همچنین ممکن است نتیجه تلاش نکردن برای مدت زمان کافی برای باردار شدن باشد. در بسیاری از موارد، زمانی که هیچ نگرانی در مورد باروری وجود ندارد، باردار شدن شش ماه تا یک سال طول می کشد.

اگر بیش از 35 سال دارید و شما و همسرتان به مدت شش ماه برای باردار شدن تلاش کرده اید، ممکن است پزشک شما را به متخصص باروری ارجاع دهد. اگر بیش از یک سال است که برای باردار شدن تلاش می کنید و شما و همسرتان زیر 35 سال دارید، حتما به پزشک مراجعه کنید.

بهبود سبک زندگی برای افزایش تعداد اسپرم

در حالی که بسیاری از علل کاهش تعداد اسپرم نیاز به مداخله پزشکی دارند، انتخاب سبک زندگی نیز می تواند در این امر موثر باشد. موارد زیر ممکن است تعداد اسپرم را بهبود بخشد

کاهش وزن: کاهش وزن در صورت داشتن اضافه وزن یکی از موثرترین کارهایی است که می توانید برای افزایش تعداد اسپرم انجام دهید. مطالعات نشان داده اند که کاهش وزن می تواند به طور قابل توجهی حجم مایع منی، غلظت و تحرک و همچنین سلامت کلی اسپرم را افزایش دهد. مشخص شده است که تغییرات در تعداد اسپرم در مردانی که دارای شاخص توده بدنی بالاتری هستند بسیار مهم است. در مردان چاق، سطح تستوسترون و گنادوتروپین پایین بوده و سطح هورمون استروژن زیاد می باشد.

کاهش سطح آندروژن بر اساس میزان چاقی متفاوت است. لپتین و گرلین هورمون هایی هستند که بر تنظیم وزن بدن و رفتارهای غذایی تأثیر می گذارند. تحقیقات نشان داده اند سطح لپتین سرم، که در مردان نابارور چاق زیاد است، با مورفولوژی غیرطبیعی اسپرم، غیرطبیعی بودن میزان FSH، LH و پرولاکتین ارتباط مستقیم دارد و باعث کاهش تعداد اسپرم، تحرک اسپرم و سطح تستوسترون سرم می گردد.

چاقی همچنین از طریق کاهش سطح تستوسترون و افزایش سطح برخی از سیتوکین های پیش التهابی، می تواند منجر به اختلال نعوظ گردد. در مردانی که دارای اضافه وزن می باشند، به دلیل کاهش فعالیت بدنی و نشستن طولانی مدت، دمای بیضه افزایش می یابد که این امر باعث اختلال در فرآیند تولید اسپرم می شود.

چاقی پدر می تواند با استفاده از برنامه ریزی مجدد اپی ژنتیک سلول های بنیادی اسپرماتوگونی (سلول های پیش ساز اسپرم)، بر فنوتیپ (خصوصیات قابل مشاهده یک موجود مانند صفات ظاهری، بالینی، بیوشیمیایی یا مولکولی) فرزندان تأثیر بگذارد.  چاقی علاوه بر کاهش کیفیت اسپرم، ساختار فیزیکی و مولکولی سلول های زایای موجود در بیضه ها و در نهایت، اسپرم های بالغ را تغییر می دهد.

ورزش کنید: حتی اگر نیازی به کاهش وزن ندارید، فعال ماندن و داشتن یک سبک زندگی سالم می تواند به افزایش تعداد اسپرم شما کمک کند. مطالعات نشان داده است که ورزش در فضای باز می تواند به سلامت اسپرم بیشتر از سایر انواع ورزش کمک کند. این نوع فعالیت ها را در برنامه روزانه خود بگنجانید. ورزش همچنین می تواند به حفظ یا کاهش وزن شما کمک کند، که ممکن است مزایای بیشتری برای سلامت اسپرم شما داشته باشد.

ویتامین مصرف کنید: برخی از انواع ویتامین ها از جمله ویتامین D، C، E و CoQ10 برای سلامت اسپرم مهم هستند. یک مطالعه نشان داد که مصرف 1000 میلی گرم ویتامین C در روز می تواند به افزایش تعداد و تحرک اسپرم مردان کمک کند. در مورد سطح ویتامین با پزشک خود صحبت کنید. آنها می توانند این کار را با استفاده از یک آزمایش خون ساده انجام دهند.

سیگار و الکل را ترک کنید: تعداد کم اسپرم در افرادی که الکل مصرف می‌کنند مشاهده می‌شود. استفاده از تنباکو از هر نوع، استفاده از مواد مخدر، از جمله کوکائین و استروئیدهای آنابولیک نیز موجب کاهش تعداد اسپرم می شود.

در معرض مواد شیمایی قرار نگیرید: اگر در معرض فلزات، حلال ها، پلی اتیلن، آفت کش ها، چربی زدایی ها، چسب ها یا رنگ های غیر پایه آب قرار گرفته اید، هر چه زودتر لباس های خود را عوض کنید و دوش بگیرید. مشاغلی که شما را در معرض گرما یا تشعشع بیش از حد یا حتی بی تحرکی شدید قرار می دهند نیز می توانند بر تعداد اسپرم تأثیر بگذارند.

فعالیت های خود را کنترل نمایید: فعالیت های خود را کنترل کنید، به عنوان مثال دوچرخه سواری بیش از پنج ساعت در هفته با کاهش غلظت اسپرم همراه است.

لباس های زیر گشاد و نخی بپوشید: نگه داشتن اسپرم در دمای مناسب و اجازه دادن جریان هوای زیاد به کیسه بیضه می تواند به داشتن محیط مناسب برای اسپرم سالم کمک کند. شلوارک نخی را به جای شورت مصنوعی انتخاب کنید. این تغییر به کنترل جریان هوا و دمای بیضه کمک می کند.

درمان کاهش تعداد اسپرم

ناباروری به دلیل تعداد کم اسپرم ممکن است ناشی از عوامل مختلفی باشد، از جمله:

• ژنتیک
  
• جراحی های گذشته
  
• سلامت عمومی
  
• بیماری های مقاربتی
  

پزشک شما می تواند تعداد اسپرم شما را ارزیابی کرده و درمان را توصیه کند. گزینه های درمانی احتمالی عبارتند از:

عمل جراحی: اگر واریکوسل یا انسداد مجرای دفران دارید، اصلاح یا ترمیم جراحی ممکن است توصیه شود.

آنتی بیوتیک ها: اگر عفونت باکتریایی بر تعداد اسپرم یا باروری شما تأثیر بگذارد، پزشک ممکن است آنتی بیوتیک تجویز کند.

دارو یا مشاوره: اینها ممکن است برای مشکلات رابطه جنسی مانند انزال زودرس یا اختلال نعوظ استفاده شوند.

درمان های هورمونی و داروها: برای مواردی که سطح هورمون بالا یا پایین بر ناباروری تأثیر می گذارد، درمان های هورمونی ممکن است کمک کننده باشد.

وقتی درمان جواب نمی دهد چه باید کرد؟

در موارد نادر، مشکلات باروری مردان قابل درمان نیست و برای مرد غیرممکن است که صاحب فرزند شود. در این صورت، شما و همسرتان می توانید از اسپرم اهدایی استفاده کنید.

شریک زندگی خود را همراه خود ببرید. حتی اگر تعداد اسپرم شما کم باشد، ممکن است همسرتان به آزمایشاتی نیاز داشته باشد تا ببیند آیا مشکلی دارد که می تواند مانع بارداری شود یا خیر.

آیا تعداد اسپرم بر موفقیت IVF تاثیر می گذارد؟

تعداد اسپرم بر استفاده از فناوری تولید مثل مانند لقاح آزمایشگاهی (IVF) نیز تأثیر می گذارد. موفقیت شما در استفاده از IVF با تعداد کم اسپرم به سلامت اسپرم شما و عواملی که باعث کاهش تعداد اسپرم می شوند بستگی دارد. اگر تعداد اسپرم‌های مرد بسیار پایین باشد، اسپرم را باید مستقیماً از طریق فرآیندی به نام تزریق اسپرم داخل سیتوپلاسمی (ICSI) به عنوان جایگزین به تخمک تزریق کرد.

جلوگیری از پایین آمدن تعداد اسپرم

برای محافظت از تعداد اسپرم و باروری خود، از عوامل شناخته شده ای که می توانند بر تعداد و کیفیت اسپرم تأثیر بگذارند، اجتناب کنید. مثلا:

• سیگار نکشید.
  
• الکل را محدود کنید یا از مصرف آن خودداری کنید.
  
• از مواد مخدر دوری کنید.
  
• در مورد داروهایی که می توانند بر تعداد اسپرم تأثیر بگذارند، با پزشک خود صحبت کنید.
  
• وزن سالم را حفظ کنید.
  
• از گرما اجتناب کنید.
  
• استرس را مدیریت کنید.
  
• از قرار گرفتن در معرض آفت کش ها، فلزات سنگین و سایر سموم خودداری کنید.
  
• تغذیه مناسب داشته باشید.
  

ویتامین های مناسب برای افزایش تعداد اسپرم

یک رژیم غذایی مغذی می تواند باروری مردان را با افزایش کیفیت، تعداد و تحرک اسپرم افزایش دهد. گنجاندن مواد معدنی و مواد غذایی خاص در رژیم غذایی به شما کمک می کند راحت تر باردار شوید. در اینجا لیستی است که ما تهیه کرده ایم که می توانید برای افزایش تعداد اسپرم آن را به رژیم غذایی خود اضافه کنید:

اسیدهای چرب امگا 3: اسیدهای چرب امگا 3 موجود در ماهی (مانند ماهی آزاد و ساردین)، آجیل (مانند گردو) و دانه ها (مانند دانه کتان و دانه چیا) برای سلامت اسپرم ضروری هستند. آنها به بهبود کیفیت، تعداد و تحرک اسپرم کمک می کنند و شانس باروری را افزایش می دهند.

روی: روی یک ماده معدنی حیاتی برای تولید اسپرم و سنتز تستوسترون است. می توان آن را در گوشت (مانند گوشت گاو و مرغ)، غذاهای دریایی (مانند صدف و میگو)، آجیل (مانند بادام و بادام هندی) و دانه ها (مانند دانه کدو تنبل و دانه کنجد) یافت. حفظ سطوح کافی روی در رژیم غذایی شما می تواند تاثیر مثبت قابل توجهی بر سلامت باروری شما داشته باشد.

آنتی اکسیدان ها: یکی از عواملی که می تواند بر باروری تاثیر بگذارد استرس اکسیداتیو است که می تواند به DNA اسپرم آسیب برساند و منجر به کاهش باروری شود. خوشبختانه، آنتی اکسیدان هایی مانند ویتامین C، E و سلنیوم نشان داده شده است که از اسپرم در برابر استرس اکسیداتیو محافظت می کند. میوه ها منبع عالی این آنتی اکسیدان های مهم هستند و آنها را به یک مکمل ارزشمند برای هر رژیم غذایی تقویت کننده باروری تبدیل می کند.

فولات: فولات، همچنین به عنوان ویتامین B9 شناخته می شود، یک ماده مغذی ضروری برای حفظ سلامتی است. یکی از عملکردهای مهم فولات نقش آن در تضمین رشد و عملکرد طبیعی اسپرم است. در حالی که فولات را می توان در غذاهای مختلف یافت، سبزیجات برگ سبز، حبوبات و غلات غنی شده منابع غنی هستند.

کوآنزیم Q10: کوآنزیم Q10، همچنین به عنوان CoQ10 شناخته می شود، یک آنتی اکسیدان حیاتی است که به طور طبیعی در بدن ما وجود دارد. همچنین می توان آن را در غذاهایی مانند غلات کامل، ماهی های چرب و گوشت یافت. این آنزیم در میتوکندری اسپرم نقش مثبتی دارد و در تولید انرژی درون سلولی ATP، نقش اساسی دارد. علاوه بر این، CoQ10 همچنین می تواند تحرک اسپرم را بهبود بخشد و ممکن است به درمان مشکلات باروری کمک کند.

ویتامین D: ویتامین D می تواند با حفظ سطح تستوسترون به تولید اسپرم کمک کند. در حالی که نور خورشید منبع اصلی ویتامین D است، می‌توان آن را از طریق غذاهای خاصی مانند ماهی‌های چرب و محصولات لبنی غنی‌شده نیز به دست آورد.

مواد غذایی مناسب برای درمان الیگواسپرمی

نگرانی ها در مورد کاهش تعداد و نرخ باروری اسپرم در سال های اخیر افزایش یافته است. یک مطالعه نشان می دهد که به طور متوسط تعداد اسپرم در مردان طی 50 سال به تدریج کاهش یافته است. اگرچه یک دلیل قطعی برای این کاهش وجود ندارد، اما بسیاری از متخصصان پزشکی حدس می زنند که علت آن عوامل مختلفی است که آلودگی جهانی و تغذیه نامناسب و رژیم غذایی از عوامل اصلی آن هستند.

بسیاری از مطالعات انجام شده توسط متخصصان پزشکی نشان داده است که برخی غذاها می توانند بر تولید اسپرم تأثیر منفی بگذارند. اما خبر خوب این است که غذاهایی وجود دارند که می توانند تعداد اسپرم را نیز افزایش دهند. این غذاها شامل موارد زیر می‌باشد:

• دانه کدو تنبل: دانه های کدو تنبل مغذی هستند و می توانند بر سلامت کلی فرد تأثیر مثبت بگذارند. این دانه های کوچک اما قدرتمند منبع روی برای حفظ اسپرم سالم و باروری مردان هستند. مصرف کافی روی ارتباط خوبی با بهبود کیفیت اسپرم، تحرک و سطح تستوسترون دارد.
  
• شکلات تلخ: شکلات تلخ مملو از آنتی اکسیدان است و حاوی ال آرژنین است، ترکیبی که با بهبود تعداد و تحرک اسپرم مرتبط است.
  
• اسفناج: اسفناج تاثیر مثبتی بر باروری مردان دارد، در درجه اول به دلیل غلظت بالای اسید فولیک آن می باشد. حفظ سطح مناسب اسید فولیک برای مردان ضروری است، زیرا نقش مهمی در حفظ شکل اسپرم و جلوگیری از ناهنجاری ها دارد. سطوح ناکافی اسید فولیک ممکن است منجر به ناهنجاری های اسپرم شود، توانایی بارور کردن تخمک ها را کاهش دهد و احتمال نقص های مادرزادی را افزایش دهد.
  

• گردو: گردو فواید بسیاری برای سلامتی دارد که می تواند سلامت اسپرم را تا حد زیادی بهبود بخشد. گردو حاوی اسیدهای چرب امگا 3 است که می تواند به تولید بهتر اسپرم کمک کنند. گردو همچنین دارای آنتی اکسیدان هایی مانند ویتامین E و پلی فنول است که از سلول های اسپرم در برابر آسیب ناشی از مواد مضر در بدن محافظت می کند. به علاوه، گردو حاوی روی است که یک ماده معدنی مهم برای ساخت و حفظ اسپرم سالم است. خوردن گردو به عنوان بخشی از یک رژیم غذایی متعادل می تواند سلامت کلی باروری را بهبود بخشد.
  

• میوه های خانواده مرکبات: اهمیت آنتی اکسیدان ها در حفظ سلامتی به خوبی ثابت شده است. آنتی اکسیدان هایی مانند ویتامین C موجود در مرکبات نیز می توانند نقش مهمی در افزایش باروری مردان داشته باشند. نوشیدن آب پرتقال یا گریپ فروت که حاوی 100 درصد آب میوه است می تواند فوایدی مشابه مصرف مستقیم این میوه ها داشته باشد
  
• گوجه فرنگی: گوجه فرنگی حاوی لیکوپن است، یک آنتی اکسیدان قوی که دارای مزایای سلامتی متعددی است. یکی از این فواید افزایش تعداد اسپرم در مردان است. جالب اینجاست که لیکوپن در سس کچاپ و سس ها نیز یافت می شود. بنابراین، تشویق مردان به افزودن سس های خوشمزه به رژیم غذایی خود ممکن است راهی آسان برای بهبود سلامت باروری آنها باشد.
  
• انار: انار میوه ای بسیار مغذی با چندین فواید بالقوه برای سلامتی است. انار حاوی انواع مختلفی از آنتی اکسیدان ها است که می توانند برای سلامت کلی مفید باشد. نوشیدن آب انار ماده مضری به نام مالون دی آلدئید را در خون کاهش می دهد. این ماده می تواند روی سلول های اسپرم تاثیر منفی بگذارد. با مصرف آب انار، اعتقاد بر این است که سلول‌های اسپرم در برابر آسیب مولکول‌های مضر بهتر محافظت می‌شوند و در نتیجه شانس رسیدن و بارور کردن تخمک را افزایش می‌دهند.
  
• غلات کامل: گنجاندن غذاهایی مانند نان غلات کامل، کینوا، برنج قهوه ای و جو در رژیم غذایی شما می تواند از سلامت اسپرم بهینه حمایت کند. به جای پیروی از یک رژیم کم کربوهیدرات، متخصصان مصرف کربوهیدرات هایی با شاخص گلیسمی پایین مانند غلات کامل، میوه ها و سبزیجات را توصیه می کنند. این غذاها مملو از مواد مغذی ضروری مانند آنتی اکسیدان ها و فیبر هستند که برای باروری مردان مفید است.
  
• سیر: سیر حاوی ترکیبی به نام آلیسین است که اعتقاد بر این است خواصی که دارد می تواند جریان خون در اندام های جنسی مردان را بهبود بخشد. این ماده ممکن است تأثیر مثبتی بر تعداد اسپرم و حجم مایع منی داشته باشد. علاوه بر این، سیر حاوی آنتی اکسیدان هایی است که توانایی مبارزه با رادیکال های آزاد موجود در بدن انسان را دارد. در نتیجه، مصرف سیر می تواند از آسیب سلولی مضر محافظت کند.
  
• عدس: عدس منبع غنی پروتئین، فیبر و فولات است. فیبر و فولات در حفظ تعادل هورمون ها در بدن بسیار مهم هستند. عدس حاوی سطوح بالایی از اسپرمیدین است که برای لقاح مفید شناخته شده است.
  
• آووکادو: آووکادو یک نیروگاه واقعی برای افزایش سلامت اسپرم است. با سطوح بالای فولات، ویتامین E و روی، آنها مواد مغذی ضروری مورد نیاز برای تعداد و تحرک مطلوب اسپرم را فراهم می کنند.
  

آیا منی آبکی نشان دهنده الیگواسپرمی است؟

منی آبکی اغلب موقتی است و ممکن است خود به خود برطرف شود. منی آبکی مداوم گاهی اوقات می تواند نشان دهنده تعداد کم اسپرم باشد اما تنها دلیل آن نمی باشد. یعنی هر وقت منی آبکی بود به این مفهوم نیست که فرد مبتلا به الیگواسپرمی است. منی آبکی می تواند به دلیل عوامل سبک زندگی، کمبود مواد مغذی یا یک بیماری زمینه ای باشد. افرادی که منی دائمی آبکی یا تغییر رنگ دارند باید با پزشک یا متخصص اورولوژی صحبت کنند.

برای تشخیص علت آبکی یا تغییر رنگ مایع منی، پزشک از فرد در مورد علائم، سابقه پزشکی و عادات سبک زندگی سوال می‌کند. در صورت لزوم، ممکن است معاینه فیزیکی نیز انجام دهند.

منی آبکی اغلب موقتی است و ممکن است خود به خود برطرف شود. دلایل منی آبکی می تواند موارد زیر باشد:

• انزال مکرر ممکن است منجر به آبکی منی شود. اگر فردی چندین بار در روز خودارضایی کند یا فعالیت جنسی داشته باشد، ممکن است بدن او زمان کافی برای تولید همان حجم یا کیفیت مایع منی را نداشته باشد. در یک مطالعه در سال 2016، 20 مرد از برنامه روزانه انزال به مدت 14 روز پس از 3 تا 5 روز پرهیز استفاده کردند. محققان نمونه‌های مایع منی شرکت‌کنندگان را در روزهای 1، 3 و 14 مطالعه جمع‌آوری و تجزیه و تحلیل کردند. آنها دریافتند که هم حجم مایع منی و هم مقدار اسپرم موجود بین روزهای 1 و 3 و دوباره بین روزهای 7 و 14 کاهش یافته است.
  
• انزال رتروگراد نیز ممکن است منجر به منی آبکی شود. در هنگام انزال، منی از مجرای ادرار عبور کرده و از آلت تناسلی خارج می شود. با این حال، یک اسفنگتر مثانه ناکارآمد می تواند باعث حرکت مایع منی به سمت عقب به داخل مثانه شود و در نتیجه وضعیتی به نام انزال رتروگراد ایجاد شود. افرادی که انزال رتروگراد را تجربه می کنند ممکن است منی کمتری تولید کنند یا منی که رقیق یا آبکی به نظر می رسد.
  
• عامل دیگر عفونت است که با درجه پایین در پروستات باعث التهاب در ناحیه می شود که ممکن است تولید یا حجم مایع را افزایش دهد. با این حال، دلیل دقیق این وضعیت مشخص نیست.
  

منی آبکی گاهی اوقات می تواند نشان دهنده این باشد که تعداد اسپرم فرد کم است یا کیفیت منی کاهش یافته است. اینها می تواند ناشی از شرایط پزشکی خاص و عوامل سبک زندگی باشد.

هایپراسپرمی یا حجم بالای مایع منی نشان دهنده چیست؟

علامت اصلی هایپراسپرمی تولید مقدار بیشتری مایع منی نسبت به معمول است. فردی که تمام عمرش هایپراسپرمی داشته است ممکن است متوجه بزرگ بودن حجم مایع منی خود نشود. برخی دیگر ممکن است متوجه افزایش حجم مایع منی خود شوند که می تواند نشانه مراجعه به پزشک برای تشخیص باشد.

با این حال، بسیاری از افراد مبتلا به این بیماری علائم دیگری را تجربه نمی کنند و ممکن است هرگز ندانند که آن را دارند.

در برخی موارد، هایپراسپرمی ممکن است باعث کاهش باروری شود. برخی از افراد با حجم مایع منی بالا ممکن است در واقع اسپرم کمتری از حد طبیعی در انزال خود داشته باشند زیرا مایعات دیگر در مایع منی باعث رقیق شدن سطح آن می شود. این رقیق شدن بر باروری تأثیر منفی می گذارد.

در صورت مبتلا شدن به هایپراسپرمی، باید به پزشک مراجعه نموده تا سطوح اسپرم اندازه گیری شود. در این عارضه تعداد اسپرم می تواند زیاد و یا کم باشد. با این حال، اگر هایپراسپرمی در کنار تعداد کم اسپرم رخ دهد، می تواند بر باروری تأثیر منفی بگذارد.

آزمایش تعداد اسپرم در خانه

با استفاده از دستگاه آزمایش اسپرم در خانه اسپو می توان تعداد اسپرم را در خانه ارزیابی کرد. این دستگاه با دقت 98 درصد و براساس استانداردهای WHO تعداد اسپرم را گزارش می دهد.

تعداد اسپرم و IUI

تکنیک IUI یا تلقیح داخل رحمی روشی برای کمک به باروری است که در آن اسپرم شسته شده مستقیماً به داخل رحم زن تزریق می‌شود. تعداد اسپرم یکی از عوامل مهم در موفقیت IUI است.

حداقل تعداد اسپرم مورد نیاز برای IUI:

1 میلیون اسپرم متحرک در هر میلی‌لیتر منی

۵ میلیون اسپرم متحرک در کل نمونه

کلام پایانی

مایع منی طبیعی حاوی 39 میلیون تا 300 میلیون اسپرم در هر میلی لیتر است. تعداد کم اسپرم چیزی بین 10 تا 15 میلیون اسپرم در میلی لیتر در نظر گرفته می شود. اگر اسپرم سالم باشد، بیست میلیون اسپرم در میلی لیتر ممکن است برای بارداری کافی باشد.

عوامل زیادی وجود دارد که می تواند بر تعداد اسپرم شما تأثیر بگذارد، از جمله انتخاب سبک زندگی یا شرایط پزشکی زمینه ای. اگر تعداد اسپرم شما کم است، پزشک ممکن است گزینه هایی را برای افزایش تعداد اسپرم به شما توصیه کند، یا ممکن است در صورت نیاز شما را به متخصص اورولوژی یا باروری ارجاع دهد.

اگر تعداد اسپرم شما کم است و امیدوارید بچه دار شوید، امروزه گزینه های زیادی برای باروری در دسترس هستند، از جمله طیف وسیعی از درمان ها از جمله لقاح داخل رحمی (IUI)، لقاح آزمایشگاهی (IVF)، تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم (ICSI).